Geneza, czas i miejsce akcji Akcja noweli ma miejsce na wyspie koło Panamy, a jej czas to koniec wieku XIX na co wskazywać mogłaby historia opowiedziana przez latarnika, dotycząca jego udziału w różnych konfliktach zbrojnych. Nowela oparta jest na autentycznej historii, osoby, która pochodziła z polski i objęła tę samą posadę, która została ukazana w utworze. W skutek zaczytania, a co za tym idzie nieuwagi, doszło do wypadku statku. Historia została przez autora nieco zmieniona oraz wzbogacona między innymi o wątki patriotyczne. Problematyka „Latarnik” to nowela, która porusza problematykę tęsknoty na emigracji. Miłość do kraju zdaje się być siłą tak wielką, że prowadzi do zapomnienia i poważnego zaniedbania, które mogło mieć bardzo niepozytywne skutki. To tylko jeden z przekazów zawartych w latarniku. Ważnym jest także sam problem odpowiedzialności, ale i samotności. Istotnym jest ukazanie zjawiska fatum oraz bezdomności, tułaczki, która staje się udziałem głównego bohatera. Nie ma on możliwości znalezienia miejsca idealnie dla siebie. Bezustannie poszukuje, licząc na to, że trafi do destynacji, w której zazna spokoju oraz stabilizacji. Ważną dla pracującego w latarni jest możliwość kontemplacji, którą daje mu przyroda. Charakterystyka Skawińskiego Skawiński to człowiek alt około 70, którego cechuje zdrowie oraz dobra postawa. Ważną jego cechą jest niezwykła historia oraz motyw podjęcia pracy. Szuka on miejsca, w którym będzie mógł osiąść, w którym odnajdzie spokój tak przez niego upragniony. Latarnik to osoba o naturze myśliciela, ale i doświadczony żołnierz, który zyskał wiele odznaczeń. Jest on także prawdziwym, odczuwającym tęsknotę za ojczyzną patriotą, któremu brak jest tego, co sercu najbliższe. Skawiński pojawia się w latarniku jako postać, która prawdziwie tęskni za ojczyzną i ta tęsknota bierze górę nad jej rozsądkiem. Rozwiń więcej
Sprawdź niskie ceny i kup Rogaś z Doliny Roztoki w księgarni internetowej tantis.pl ⭐ Szybka wysyłka!
Informacje o Maria Kownacka - Rogaś z Doliny Roztoki 1963 - 12603134351 w archiwum Allegro. Data zakończenia 2022-09-19 - cena 15 zł English polski українська język
zapytał(a) o 21:12 Podacie mi streszczenie lektury Rogaś z doliny roztoki...? Proszęęę. Odpowiedzi тα вℓα¢к odpowiedział(a) o 21:14 Czas i miejsce: około 40 lat temu, na wsi w Dolinie Roztoki niedaleko Rytra. Bohaterowie: Rogaś – kozioł sarny; drwal Pogwizd; gajowy Kluska; jego dzieci – Józia, Rózia, Jędrek, Marysia, Kundzia; Jasiek – wnuk Pogwizda. Treść: W lesie na stokach góry Radziejowej urodziło się sarniątko. Niestety, ledwo zaczęło poznawać świat naśladując matkę, gdy pewnego dnia ryś zagryzł sarnę i mały koziołek został sam, narażony na niebezpieczeństwa. Na szczęście drwal Pogwizd znalazł zwierzątko i wziął je ze sobą. Zaniósł koziołka do gajowego Kluski, którego dzieci od razu zaopiekowały się sarnią sierotą. Dawały zwierzątku mleko, umościły mu legowisko i – oczywiście – bawiły się z nim. Koziołek rósł, jego sierść stawała się gładka i gęsta, oswajał się z ludźmi, lecz często pokazywał swą „leśną” naturę. Podczas grzybobrania wciąż psocił i zjadał grzyby, więc nie było z niego pożytku. Na podwórku też dokazywał i dokuczał psu – Łobosiowi. Nadeszła zima, pierwsza w życiu koziołka. Nie bał się on jednak śniegu i sypiał teraz nie w komórce, lecz w śnieżnej jamce. Pewnej nocy wilki zakradły się do wsi, by zapolować na bydło. Koziołek pierwszy je wyczuł i zawiadomił gajowego, bębniąc racicami w drzwi. Inne wydarzenie miało miejsce w domu Klusków, gdzie ich ulubieniec wtykał swój czarny, wilgotny nosek. Przypadkowo przysunął się do gospodyni, która odcedzała kluski. Sparzył sobie bok i od tej pory miał w tym miejscu plamę pokrytą białą sierścią. Koziołek rósł i rosły mu także różki. Zauważył je kiedyś Jędrek „trykając się” z nim dla zabawy. Siostry chłopczyka, uradowane tym faktem, nadały zwierzątku imię Rogaś. Wtedy też zaczęły się nowe kłopoty, gdyż kozioł obdzierał rosnącymi różkami korę z drzew lub gonił ptactwo na podwórku, a nawet atakował ludzi. Wraz z nadejściem wiosny zaczęły się różne uroczystości. Właśnie zbliżał się Dzień Lasu. Wszyscy się do niego przygotowywali, także Marysia Kluszczanka, która miała wystąpić w zespole tanecznym. Jej spódnica wisiała właśnie na płocie, kiedy Rogaś – zainteresowany nową, kolorową rzeczą – wziął ją na rogi. Na szczęście udało się nie uszkodzoną spódnicę odzyskać, ale gospodyni gniewała się na kozła. Inna przygoda spotkała naszego psotnika już w przeddzień święta, kiedy zaczepił mu się na rogach wieniec dębowy i „wystrojony” Rogaś harcował z nim po drodze, ku uciesze dzieci. Mijały kolejne miesiące, podczas których kozioł mężniał i piękniał, a dzieci gajowego przywiązywały się do niego coraz bardziej. Był dla nich radością i atrakcją, np. prowadząc kulig zimą. Jednak Kluskowie zdawali sobie sprawę, że dorosłego kozła należy wypuścić do lasu, gdyż może być zagrożeniem nawet dla ludzi, a poza tym był przecież zwierzęciem dzikim. Miarka się przebrała, gdy pewnego wiosennego dnia Rogaś pobódł i pchnął do wody babkę Kluszczynkę płuczącą ziemniaki w wodzie. Gajowy z leśniczym i nadleśniczym wepchnęli kozła do klatki i wywieźli daleko w las. Dziewczynki płakały z żalu. Jakie było jednak zdziwienie wszystkich, gdy wieczorem koziołek był z powrotem w domu. Gajowy z Jędrkiem wywieźli go ponownie, tym razem dalej, ale po pewnym czasie Rogaś znów się pojawił. Pokazywał się jeszcze przez parę dni, lecz nie podchodził już tak blisko. Rózia z Józią miały okazję spotkać się znowu z ulubieńcem, choć w niezbyt przyjemnych okolicznościach. Otóż zgubiły się podczas grzybobrania i wtedy pojawił się Rogaś, który wyprowadził dziewczynki na skraj lasu. Innym razem piękny, dorodny kozioł pokazał się na drodze, gdy wozy wiozły pnie drzew z poręby. Ludzie śmiali się, że Rogaś przyszedł przyjmować defiladę jak dowódca. Ostatnie spotkanie z Rogasiem nastąpiło pewnej jesieni podczas wyrębu drzew. Drwale pod nadzorem starego Pogwizda zamieszkali na czas pracy w lesie, w drewnianej kolibie. Wieczorami, przy ognisku, opowiadali sobie różne historie. Jasiek, wnuk Pogwizda, raz – obierając w szałasie ziemniaki – zobaczył tęgiego kozła o ciemnoorzechowej sierści i z rozrosłym porożem. Zawołałdziadka, który rozpoznał wychowanka Klusków po białej łacie na boku i ...po apetycie na obierki z ziemniaków. Był to ostatni raz, kiedy widziano Rogasia. Postać głównego bohatera: Główny bohater książki, Rogaś – kozioł sarny, zmieniał się w miarę upływu lat. Poznajemy go jako sarnie niemowlę – małe, nieporadne, na chudych, drżących nóżkach, wymagające opieki. Tej opieki został pozbawiony po śmierci matki – był sam – opuszczony, drżący z zimna i ze strachu. Dopiero u Klusków, kiedy koziołka odkarmiono – zaczął się zmieniać. Sierść mu zgęstniała, ściemniała, stała się gładka i lśniąca; wyrosły mu różki; raciczki jego były mocne i zwinne. Najkorzystniej działało na Rogasia życie na wolności. Rozrósł się w sobie, zmężniał, miał potężne sześciokrotnie rozgałęzione rogi. Tło wydarzeń – przyroda górska Maria Kownacka znała Pieniny i Beskid Sądecki, gdyż jeździła w te strony na wakacje. Lubiła wypoczywać w górach, zachwycała się ich malowniczym krajobrazem. W książce ukazała górską przyrodę w różnych porach roku, opisała uroczystości i zwyczaje związane z życiem ludzi w blocked odpowiedział(a) o 21:14 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub jbT5i1.